In gemeente Enschede hebben we verbinding nodig met elkaar; dat motiveert ons om goed om te gaan met elkaar en met de stad. Het gevoel erbij te horen, maakt het gemakkelijker om je in te zetten naar je mogelijkheden en te delen naar draagkracht.
Allereerst over mijn dagelijkse werk: Ik werk bij ErgoS, een bureau waar we werkplekken en indutriële productielijnen op zo'n manier ontwerpen dat het goed bij mensen past. Dat is overigens niet uit zachtaardigheid; bedrijven schakelen ons in om de knikkers want ze weten dat je op een goed ontworpen plek, efficiënt en plezierig kunt werken.
Verder doe ik vrijwilligerswerk voor de Huiskamer Mekkelholt (die zit nu in het Kompas, Lijsterstraat); op maandagmiddag ben ik daar in het repaircafé. Je kunt daar apparatuur of fiets of kleding laten repareren voor een fooi, als je die kunt missen. Je kunt daar ook gewoon langskomen voor koffie, thee of voor de kringloopwinkel. Ik zit zelfs weleens achter de naaimachine daar, maar dan is er geen garantie op 'keurig'. Ik houd van zulke initiatieven als huiskamers en repaircafé's, het brengt mensen bij elkaar op een heel eenvoudige manier.
Voor GroenLinks doe ik ook vrijwilligerswerk, zoals meepraten met de fractie.
Mijn belangrijkste reden voor politieke activiteit komt voort uit een gevoel van verbondenheid met de mensen en de wereld om mij heen. Ik ben niet gelovig (ik ga voor twee benen op de grond), maar het christelijke motto 'heb je naaste lief als je zelf' bevalt me wel. In mijn katholieke opvoeding dacht ik altijd dat het een gebod was: "verdomme, mag ik weer niet alle snoepjes voor mezelf houden". Maar inmiddels weet ik dat het alleen maar duidelijk maakt hoe het leven werkt: wil je het beste voor je zelf, dan kom je daar het dichtste bij door dat ook voor de ander te willen.
Daar zitten natuurlijk wel grenzen aan, wat overhebben voor een ander en werken, moet in een mate die bij je past, naar draagkracht. Vertaal je dit naar Enschede, dan zie ik toch vooral dat er armoede is. En die wordt echt niet veroorzaakt door moskeeën in de stad of door vluchtelingen. De armoede komt simpelweg omdat we met zijn allen toestaan dat geld op een hoop rolt; geld geeft macht en macht geeft kans op nog meer geld totdat ... 'Winner takes all' ... en de pechvogels kunnen naar de voedselbank of met hun kinderen aankloppen bij de stichting Leergeld. Dat is het onrecht waar ik van baal.
Of ik nou wel of niet in de raad kom; in beide gevallen denk ik dat de GroenLinks-fractie baat heeft bij mijn inbreng vanuit een technisch/commerciële achtergrond. Vanuit mijn werk heb ik een zeer brede praktische, technische kennis en ik kom ik bij veel bedrijven op de werkvloer.
Enschede is een mooie stad. Ooit geboren in Nijverdal, woon ik alweer 45 jaar in Enschede. Meestal met plezier, ik vind hier de reuring van een echte stad, maar ook noaberschap en groene natuur dichtbij. We kunnen ons ook nog verbeteren: meer saamhorigheid met de buren, in de straat, wijk, stadsdeel en gemeente. Beetje meer optimisme, meer oog voor elkaar, zorg op maat en eerlijker delen ... en dan wil ik hier nooit meer weg.