Vorige week maakte wethouder Van den Berg (BurgerBelangen) bekend dat het college voorlopig afziet van de geplande windmolens in Enschede. Hiermee scheurt hij één van de hardst bevochten passages uit het coalitieakkoord (> pagina 9), waar hij zelf voor heeft getekend. Zonder overleg met de raad, en juist nu we op het punt waren aangekomen om op geschikte locaties met de voorbereidingen tot realisatie te kunnen overgaan. GroenLinks is zwaar teleurgesteld in het totale gebrek aan lef, ambitie en leiderschap dat het college hiermee toont en wil uitleg over deze plotselinge draai van wethouder en college. Door niet te staan voor je afspraken, maar te zwichten als er een beetje tegendruk komt, maakt het college zich ongeloofwaardig en toont het zich ongeschikt om de energietransitie in goede banen te leiden.
GroenLinks is zwaar teleurgesteld in het totale gebrek aan lef, ambitie en leiderschap dat het college hiermee toont en wil uitleg over deze plotselinge draai van wethouder en college. Door niet te staan voor je afspraken, maar te zwichten als er een beetje tegendruk komt, maakt het college zich ongeloofwaardig en toont het zich ongeschikt om de energietransitie in goede banen te leiden.
In 2018, aan het begin van deze raadsperiode, werd nog geen 3% van het Enschedese energieverbruik uit duurzame hernieuwbare bronnen binnen onze gemeente opgewekt. Daarmee bevond Enschede zich in de achterhoede van de Nederlandse gemeenten. Er was dus serieus werk aan de winkel om zo snel mogelijk, maar uiterlijk 2050, klimaatneutraal te zijn. In het coalitieakkoord hebben BurgerBelangen, D66, VVD, PdA en de ChristenUnie afgesproken dat de hoeveelheid duurzame energie die we in Enschede opwekken deze periode met 8%-punt moet toenemen. Om dit te bereiken zouden er o.a. plannen voor 3 grote windmolens worden ontwikkeld. Te verhogen tot 6 windmolens als halverwege de periode zou blijken dat we achterlopen op onze energie-doelstellingen. Dat laatste bleek inderdaad het geval, en zelfs nu, na ruim 3 jaar, zijn er nog nauwelijks plannen gerealiseerd en bevindt Enschede zich nog verder in de achterhoede. Ondertussen heeft het college de doelstelling voor 2022 doorgeschoven tot 2030, zonder noemenswaardige tegenstand vanuit de 'groene' coalitiepartijen met wie GroenLinks voor de verkiezingen het klimaatpact sloot. En nu, in plaats van concrete voortgang te zien tot het ontwikkelen van de beloofde windmolens, schuift het college ook deze door naar de lange termijn.
Van de in het coalitieakkoord toegezegde plannen blijft zo erg weinig over. De windmolens in het havengebied bleken financieel niet haalbaar omdat ze te klein zouden zijn, terwijl er momenteel in Hengelo juist serieus onderzoek wordt gedaan naar nog kleinere windmolens. Een windmolen nabij de Windmolenweg werd door een grote raadsmeerderheid weggestemd, en nu zet het college een streep door de resterende windmolens. En steeds als er plannen sneuvelen, ontbreekt het aan voorstellen hoe we de betreffende energie dan wel duurzaam willen opwekken. Met alleen wat extra aandacht voor zonnedaken en -parken gaan we onze doelen niet halen. En ook zonneparken stuiten trouwens geregeld op veel tegenstand.
De rechterlijke uitspraken in o.a. de klimaatzaak van Urgenda tegen de Staat en nu de zaak tegen Shell zijn overduidelijk: we kunnen niet uitstellen maar moeten doen wat we kunnen om de afgesproken klimaatdoelen te realiseren. Er zijn ook voldoende voorbeelden in ons land waar het wel lukt om samen met bewoners tot ambitieuze energieprojecten te komen, ook met windenergie. Bijvoorbeeld door de opbrengst ten goede te laten komen van de omgeving, zodat de lusten de lasten overtreffen. Maar het college blijft blijkbaar liever hangen in redenen waarom het niet kan, dan te werken aan de voorwaarden waaronder het wel kan.
Iedere verandering in de leefomgeving roept nu eenmaal weerstand op. Dat is altijd al zo geweest en zal vast ook zo blijven. Leiderschap is niet met iedere weerstand meebewegen totdat er uiteindelijk bijna niets verandert, maar is juist voorop durven lopen, lef en ambitie tonen en een visie met overtuiging brengen. Dit alles missen we in het energie-dossier van het huidige college, dat maar een beetje lijkt te willen aanmodderen tot het de eindstreep van de volgende verkiezingen haalt. Het college schuift zo als een 'hete aardappel' haar verantwoordelijkheid en de gevolgen van haar besluiteloosheid door naar volgende colleges en generaties. Daar kan wat GroenLinks betreft geen sprake van zijn.
De coalitie zal haar werk moeten doen om het college aan de gemaakte afspraken te houden. Wethouder Van den Berg wacht hoe dan ook een zwaar debat.